noord - vietnam, hanoi

note : de shift werkt niet op het klavier, dus dan maar tekst zonder hoofdletters, en met een minimum aan leestekens  :-)

7 dec : vlucht van luang prabang naar hanoi.

heb er lang over getwijfeld want het was een ferme hap uit mn budget .. maar de route van luang prabang naar hanoi duurt maar liefst 33 uur per bus ! .. dus dan pakt een mens al eens liever het vliegtuig.  in hanoi aangekomen, de shock van mn leven.  ik kwam net uit het relaxte luang prabang , en was helemaal nog niet klaar voor een drukke hectische stinkende stad.   ik had ook het gevoel dat ik te snel vertrokken was uit luang prabang.  ik had er echt fijne mensen leren kennen en wou graag nog een dag of 2 blijven, maar helaas, de vlucht was reeds geboekt, .. en betaald.

het heeft twee dagen geduurd voor ik mn draai gevonden had in hanoi.  ik lag het liefst op mn bed, met mn neus in de boeken, mp3 speler op mn kop, en mn creativiteit losgelaten op een paar bollen wol en een haaknaald.  totdat juliette, een super symphatieke franse chick, me uit mn isolement haalde.  in de lounge van de guesthouse leerden we nog een paar britten, australiers, duitser en andere aardbewoners kennen, en met een boek kaarten en een happy hour met free beer werd het al snel een gezellige boel. 

op tv de match vietnam - signapore.  het bleek iets belangrijks te zijn, een of andere asian cup of zo,  en vietnam won 1-0 van signapore.  en dat hebben we geweten... heel hanoi o n t p l o f t e, om het op zn zachtst uit te drukken.  buiten, op het plein aan het hoan kiem lake, leek het alsof er een of andere rode revolutie plaatsvond.. een immense massa volk was daar samengekomen, vietnamese vlaggen, vuurwerk, rookpluimen, een oorverdovend getoeter, gefluit, geroep en getier... de vietnamezen gingen compleeeeeeet uit hun dak ! 

er hing zo'n euforisch gevoel in de lucht dat het bijna knetterde. het verkeer in de straten was compleet geblokkeerd.  mensen stonden op het dak van hun wagen te springen, waren in bomen geklommen en op de daken van huizen.  onbekenden vlogen ons al juichend rond de nek.  ik kreeg een rood lint rond mijn hoofd gebonden en een balon in mn handen geduwd.  onze groep stond eerst even perplex van dit overweldigende tafereel... maar al gauw lieten we ons meeslepen in het feestgedruis.

de avond eindigde in een kleine locale discotheek, waar juliette, jonathan en ik de enige toeristen waren.  de tent leek op het soort marginale kleine discotheekjes waar ik op mn 16 op vrijdagavond heen ging.  een overdaad aan neon lampen, een dj die niet kan draaien, een kitscherige glitterbol boven de dansvloer,  en op de box een danseresje dat er echt niets van bakt.  maar toch goed gelachen. we kregen van enkele vietnamese meisjes zomaar een drankje aangeboden.. ze konden geen woord engels dus de conversatie verliep nogal moeilijk, maar wellicht was het hun manier om te zeggen 'wat leuk dat julie hier als enige toeristen toch binnen komen'. 

de 3 daarop volgende dagen heb ik niet zo veel gedaan, en nogthans is er in hanoi heel wat te zien.  ik denk dat er misschien een of andere vorm van tempel-moeheid is opgetreden.  het zegt me eigenlijk niet veel meer om als een kudde schapen van de ene toeristische bezienswaardigheid naar de andere te trekken, zoals iedereen doet.  ik heb toch de moeite gedaan om 1 tempel te bezoeken (the temple of literature, heel mooi) , en verder heb ik veel tijd aan het hoan kiem meer doorgebracht, dat op 500 m van de guesthouse ligt, en waar overal bankjes en bomen staan.  een gezellige mooie plek. 

er komen veel kersverse bruidspaartjes om hun huwelijksfoto's te laten maken, en je ziet er ook vaak mensen die falun gong beoefenen of een 15-tal oudjes op een rij die een groepsmasage houden.  als je daar op zo'n bankje zit duurt het meestal niet lang of er komt iemand een praatje maken.  vaak zijn het vietnamese studenten die toeristen aanspreken om hun engels te oefenen.  ze zijn aan de ene kant een beetje verlegen, maar toch ook heel nieuwsgierig en vooral ook leergierig.   een van die gasten vroeg me om een typisch europese traditie op te noemen, en ik heb hem over sinterklaas verteld.  

.... en geweldig nieuws ! ik kreeg een mailtje van eline, dat ze in december 2 weken vrij kan krijgen in het weeshuis waar ze de kindjes les geeft, en een vlucht naar hanoi heeft geboekt.  ik verheug me daar enorm op en tel de dagen af.  12 dec stond ze daar dan.  wat een zalig weerzien !  we hebben dat gevierd met een feestje in de reggea bar, en de volgende dag plannen gemaakt om het noorden van vietnam te verkennen : een cruise door halong bay met zijn prachtige karststenen rotsformaties die uit de zee steken,  en een bezoekje aan de bergstammen in sapa, hoog in het noorden van vietnam op 15 km van china.

... more to follow soon ...

x