Laos - Vang Vieng

Vang Vieng, de tubing-capital van Laos. Tubing is in een binnenband van een tractor de rivier afdobberen, en ondertussen halthouden bij elke bar die je tegenkomt.  In die bars krijg je gratis drank en vervolgens kan je aan een trapeze het water in slingeren.  geweldig om te zien. zeker als het water in de rivier laag staat en het alcoholgehalte in het bloed hoog. 

En moet ik nog vertellen dat er veel rotsen uit het water steken ? Sinds mijn surfaccidentje heb ik het niet meer zo voor rotsen in het water, en de combinatie met alcohol leek me al helemaal een slecht idee, dus ik ben lekker te voet van de ene bar naar de andere gewandeld.  veel veiliger.

Vang Vieng is maar een paar straten groot, en het loopt er vol jong volk.  Veel dronken tieners die veel lawaai maken en veel bars met foute muziek.  je moet er een beetje tegen kunnen.  Maar alles kan in Vang Vieng, en er heerst een uitgelaten sfeer.  Engelsen en Aussies domineren hier de planeet.

Ik heb met mijn rugzak het hele dorp doorkruisd om uiteindelijk de perfecte guesthouse te vinden : "Spicy Lao".  Dit is een bamboo hutten complex, met twee slaapzalen en een gemeenschappelijke chill ruimte met hangmatten op elke vrije vierkante centimeter.  Verder is er nog een herbal sauna en een TV room.   Het is het soort plek waar veel alleenreizigers samenhokken, en je leert er op 5 minuten iedereen kennen.  Gewoon aan tafel aanschuiven en je hebt meteen weer 10 nieuwe vrienden. 

De eerste drie dagen ben ik s'namiddags gaan tuben tot de vroege avond, en dan s'avonds na het eten uitgegaan tot een stuk in de nacht.  Het was 3 dagen lang feest.  In de Q-bar kom ik een groepje belgen tegen.  Drie limburgers en een Brusselaar, Geoff.  Hij is DJ, en niet zomaar de eerste de beste.  Geoff is net ietsje ouder dan ik en ook hij is opgegroeid met de goede oldschool techno van Cafe d'Anvers anno 1999 en de Kozzmozz feestjes in Gent.  En dat was exact wat hij in de Q-bar door de boxen joeg.  Hemels! een stevige oldschool techno set. Heel even kon de Q-bar tippen aan de Fuse.  Ik sloot mijn ogen en voelde me net terug 18 jaar.  Merci, Geoffke voor deze zalige muziek.

De vierde dag besloot ik dat het tijd was voor wat afwisseling, en heb ik een jungle treck geboekt.  Want je merkt het niet direct als je met een bucket in de hand van de ene bar naar de andere slentert, maar het landschap is hier echt wel ADEMBENEMEND.  Serieus, als je s"morgens je ogen opent en naar buiten kijkt, denk je dat je in jurassic park ontwaakt bent.  Hoge steile rotsen en karstgesteente.  En een weelderige groene plantengroei. echt prachtig.

In de bergen wonen boeren in afgelegen kleine hutjes, die leven van hun vee en van hun land.  Ze werken met heel primitieve werktuigen die ze zelf maken met materialen uit de natuur.  Zo heeft een boer me getoont hoe hij uit bamboe een strik maakt om ratten te vangen, om zo zijn moestuin te beschermen.  De buit staat s'avonds op het menu, of wordt verkocht op de markt.

We zijn door de rijstvelden gewandeld, en onze gids heeft ons veel geleerd over het harde werk dat de mensen hier verrichten.  De vrouwen zoeken hier ook naar slakken.. escargots zijn erg in trek en je vind ze enkel als je de hele dag gehurkt zit in de grond te ploeteren. toffe job.  Soms zie je ook andere beesten die je eigenlijk liever niet tegenkomt.  Slangen bevoorbeeld.  Ze zitten in grote getallen in de rijstvelden, en wij zijn er op korte tijd maar liefst twee tegengekomen.  Ik was er niet gerust in. 

Eens de rijstvelden gepasseerd trokken we de bergen in voor een steile klim over de top.  Onderweg zijn we bij een mooie waterval gestopt voor onze lunch.  Ik ben in het ijskoude water gedoken en voelde me herboren.  Dat frisse kristalheldere water, die lekkere geuren van een gezond groen woud, dat heerlijke zonnetje en de vele libellen, vlinders en vogels die rond je heen fladderen ... zalig. 

Onze gids was al even interessant als de trip zelf ... de man (naam weeral vergeten) is in de bergen grootgebracht, maar heeft 5 jaar als monnik in Luang Prabang geleefd.  Elke morgen vroeg op om te bidden, dan op bedelronde, en daarna verder bidden en mediteren.  Een appart leven. hij heeft religieuze tatoeages op z'n armen staan die aantonen dat hij een bepaald niveau van verlichting behaald heeft.   Elke boedhist zou minstens 1 x in zijn leven een tijdje als monnik moeten leven. Bij hem zijn het 5 jaar geworden. 

Na de jungle trek heb ik 2 dagen in de hangmat doorgebracht.  Niet dat de wandeling zo vreselijk vermoeiend was, maar ik was uitgefeest en had gewoon nood aan rust en zalig niets doen. Het feestgedruis in de bars interesseerde me niet meer, en in onze guesthouse was het gezelligheid ten top, dus geen reden om nog uit die hangmat te komen, tenzij voor een hapje te eten.. en zelfs dat kon je telefonisch bestellen en laten brengen!

Ook in Vang Vieng ben ik langer gebleven dan gepland.  Een korte romance met een Israelier heeft daar ook nog voor iets tussengezeten, maar mooie liedjes duren helaas niet lang... en zeker niet als je de tegenovergestelde kant opreist.  Na 1 week in Vang Vieng ben ik doorgereisd naar Luang Prabang.