roadtrip part 4 - Bedugul & Munduk

amai, dat kruipt wel in de benen zo'n vulkaan beklimmen... ik ben STIJF ! ni normaal . ben van m'n leven nog niet zo stijf geweest.   Gelijk een oud omaatje klauter ik op mn brommer en zet koers naar Bedugul.  Dat is een klein dorpje in het centrum van Bali, midden in de bergen.  Jieeeha, bergen ... dat is iets voor mij !  Maar om er te geraken moet ik wel dwars, in diagonale lijn, het eiland doorsteken... en er is geen directe weg die daarheen gaat.   Een hele opdracht dus, ik moet van de ene weg op de andere overgaan, goed opletten, "stay focused" ;-).

Op de kaart zie ik ergens een kleinere weg die twee valeien met elkaar verbindt .. dat zou mij wel veel tijd besparen.. maar wat er op de kaart simpel uitziet blijkt in realiteit echt een naald in een hooiberg zoeken.  Ik heb een uur in die omgeving rondgetoerd op zoek naar die shortcut.. en ben uiteindelijk in een echt godvergeten klein gehucht beland waar de weg overging in een zandweggetje en dan uiteindelijk gewoon ophield.  En ik zat ook nog eens zonder naft.  De mensen ginder hadden echt precies nog nooit een toerist gezien, heel het dorp stond rondom mij te giechelen en mij verbaasd aan te staren, niet goed wetend wat aan te vangen met dit vreemde wezen dat hier in hun natuurlijke habitat gestrand was... er was natuurlijk niemand die een woord engels sprak.  Kimmeke, uw boekske 'Indonesisch' is toen goed van pas gekomen!

Uiteindelijk dan maar teruggedraaid (met volle tank welliswaar).  En helemaal afgedaald naar het zuiden om dan via een andere grotere weg weer terug helemaal naar boven te klimmen naar het noorden.  Ik heb die dag 4 uur gereden.... en 3,5 uur daarvan was over smalle steile gladde bergweggetjes met de ene haarspeldbocht na de andere, vol putten en kuilen en compleet gestoorde tegenliggers .  pffw. was bekaf toen ik in Bedugul aankwam.  En daar was het ook aan het gieten van kan ni meer.

Die regen, dat blijkt dus normaal te zijn in de bergen... zonneschijn en mooi weer in de morgend.. maar vanaf de namiddag gaan de hemelsluizen onherroepelijk open en krijg je de ene wolkbreuk na de andere over je heen.  Ik wou zoveel dingen doen, maar moest mn plannen noodgedwongen een beetje herzien want in de gietende regen ziet 'the beautifull botanical garden from bedugul' er maar triestig uit.  Ik vind gelukkig toch nog een uurtje droog weer om de mooie orchideeen, cactussen en bamboe collectie te gaan bezichtigen.. maar eerlijk gezegd is dat oeeeersaai zo'n botanical garden. Het is er wel mooi, uiteraard, maar verder niet echt iets voor mij.

Na daar ongeveer 1,5 uur rond te strompelen (spierpijn), stoot ik plotseling op iets geweldigs :  "the Bali treetop adventure park" ... een adventure park gebouwd in de toppen van de bomen met houten hindernissen, touwen, slingers , vangnetten en 'deathrides' ... echt suuuupervet !  Alleen 1 probleem,  oude omaatjes met spierpijn kunnen daar niet veel gaan doen... ik kan namelijk nog niet eens serieus de trap af, dus laat staan dat ik in een boom ga klimmen.  En het is nog redelijk prijzig ook, dus als ik dit wil doen wil ik er wel de volle 100% voor kunnen gaan.   Ik besluit om morgen naar mijn volgende halte door te rijden, en dan binnen een dag of 2 terug naar Bedugul te komen voor dit ganz geile park.

In Munduk, mijn volgende halte,  valt er helaas al even veel regen als in Bedugul.  Maar je vind er tussen de regenbuien door ook wel a-dem-benemende landschappen, waauw.  Dit piepkleine dorpje ligt nog hoger dan Bedugul, tussen twee bergmeren in . Hier vind je prachtige watervallen, koffieplantages, bloemenvelden, bananenbomen, bamboe,  en pitoreske kleine huisjes.  Langs de kant van de weg liggen versgeplukte kruiden te drogen in de zon (onder andere 'clove' , Moernagel) ... het ruikt heeeerlijk als je er passeert.  En geen toeristen hier, zalig. Hier blijf ik even.

Opeens trekt een bordje 'horseriding' mijn aandacht ... amai, beestig idee!  hoe kan je deze mooie omgeving beter verkennen dan vanop de rug van een paard ?  Ik er snel heen.  ik check de prijs (aiaiai, not cheap) , en vraag ook om de paarden eerst eens even te mogen zien want ik ga niet zo veel geld betalen voor een of andere kreupele oude knol.

Maar, tot mijn verbazing staan daar in de stallen 2 prachtige volbloedhengstjes,  goed verzorgd en goed doorvoed, met een mooie blinkende vacht en een zijdezacht neusje.   Met gespitste oortjes kijken ze me nieuwschierig aan.... ik onmiddellijk verliefd natuurlijk. Ik krijg Ganesh toegewezen,  een bruin hengstje dat fier onder het zadel loopt.  De rit was zalig, dwars door de plantages en door kleine zandweggetjes, met metershoog bamboe riet langs weerskanten.  En tussen de plantages door overal kleine hutjes waar de arbeiders wonen... echt geweldig om te zien.  zo authentiek allemaal.

Het paardrijden heeft wel een ferme hap uit mn budget genomen en als ik mijn kamer nog wil kunnen betalen moet ik eerst geld gaan afhalen ... en daarvoor moet je natuurlijk in een stad zijn.  Ik besluit het nuttige aan het aangename te koppelen en rijd naar Serririt voor cash,  en dan naar Banjar dat vlak daarnaast ligt voor een plons in de warmwaterbronnen.  The Banjar Holy hotsprings... weeral heilig water,  ik heb ondertussen al in zoveel heilig water gezwommen dat Moeder Theresa er zelfs niet goed van zou worden.

De laatste dag in Munduk staat er iets speciaals op het programma.  Jasmine, de indonesische surfchick die ik de eerste dagen hier in bali heb leren kennen,  heeft me vertelt over een kolosale 700 jaar oude boom die in Gesing staat.  Dit is iets wat je niet in reisgidsen of brochures terugvindt... eerder een insider-tip, dus ik heb deze 'giant tree' natuurlijk direct op mijn to-do-lijstje gezet.  En Gesing ligt op amper 5 km van Munduk ... dus vandaag gaan we op zoek naar die gigantische boom.

Ik begin aan de steile klim naar het dorpje dat ergens hoog in de bergen ligt, en daar aangekomen wijzen de locals mij de weg naar de boom... en waat ik daar aantref doet me met verstomming verbazen.... een kanjer van een boom zo hoog als een wolkenkrabber, met gigantische wortels die inelkaar verstrengeld zijn.  Het lijkt wel of er 3 bomen met elkaar vergroeid zijn.  Je kan door de wortels doorkruipen tot in het diepe donkere hart van de boom . wel grote spinnen daar, dus ben er snel terug uitgekropen.  Deze tip was inderdaad wel de moeite waard.

En nu we dan toch zo 'into bomen' zijn,  ik heb nog een missie te volbrengen in het treetop park van Bedugul.  Na drie dagen (!) is mijn spierpijn eindelijk voorbij en keer ik terug naar Bedugul.  Ik ga smorgens vroeg (heb mn lesje al wel geleerd met die regen, hoor !), krijg een harnas rond en een begeleider toegewezen die mij eerst een lesje in veiligheid geeft en uitlegt welke circuits je kan nemen... daarna vlieg ik samen met Tarzan van de ene boomtop naar de andere.  Tarzan noemt in werkelijkheid 'Made" en hij woont al heel zijn leven in Bedugul.  En ik heb heel blij dat hij erbij is, want als afsluiter besluit ik mij aan 'the black tour' te wagen ... en geloof me, dat is gene kattepis!

Dit parcours bevindt zich op 20m hoogte in de allerhoogste bomen, boven de toppen van de normale bomen.  Echt super eng.  ik heb op bepaalde momenten echt met knikkende knieen staan twijfelen of ik het er hier uberhaupt nog wel levend van af zal brengen .  Een vrije val van 20m naar een net dat ergens ver aan de overkant gespannen staat... it takes big balls to do so! Tarzan heeft me er dan toch over gekregen met de nodige peptalk en een klein duwtje in de rug (vetzak). En als afsluiter een deathride van maar liefst 160m lang .... yieeeeeeeeeeehaaaaaaaa.  de max !

Nog natrillend van de adrenaline verlaat ik de botanical garden.  Dit bezoekje was beslist een pak spannender dan dat van de vorige keer.  Maar het word hoog tijd om door te gaan want het is ondertussen al namiddag en dat betekent dat de hemel elk moment kan opensplijten en een ware zondvloed boven mijn hoofd hangt te wachten.  Ik stop nog even aan de markt voor verse aarbeien, die hier als enige plek in Bali gekweekt worden, en rijd dan door naar mijn volgende stop : Medewi.