Cairo, 27-28-29 aug 2010

eerste indruk van Cairo, ... druk, hectisch, veel mensen, veel verkeer, een bruisende stad. Veel grote straten met grote gebouwen, mooie koloniale huizen uit de jaren '20 , ooit pracht en praal maar nu in verval geraakt.  kraakpand-stijl. een woeste urban jungle.  Vuil en vies,  maar wel een stad met een appart karakter.  Ze heeft iets ruig en overwoestbaar.

En dan de mensen die er wonen, al even zot als hun stad.  Ze zijn met veel, 20 miljoen, en ze zijn precies altijd allemaal tesamen of dezelfde plek.  Zoals een mierencolonie.  Ben op stap met Nath, Rachel, Manu en Gaetan.  We worden overal opgemerkt, mensen zien ons als wandelende 'money bags' en proberen ons constant iets aan te smeren, binnen te lokken in hun shop, enz. 

En sommigen zijn echt sluw.  onder het mom van barmhartigheid, nodigen ze ons uit om te komen eten (na 19.00 gaat de zon onder en mogen de moslims eindelijk eten tijdens de ramadan), maar na 3 happen en een glas thee worden al gauw de koopwaar bovengehaald.  Of ze zien bv dat je als arme toerist de weg aan het zoeken bent en stellen voor om je te helpen, laten alles vallen en brengen je naar de plek waar je moest zijn..  en toevallig ligt hun winkel toch net in die straat .. 'look miss, this is my shop. want to have a look inside ? i invite you for thea'.  ja lap, what a waste of time.

in tegenstelling tot Dahab, zie je hier wel veel vrouwen in het straatbeeld. En ze praten hier zelfs tegen ons.  Als je in Dahab al een vrouw tegenkwam liep die meestal straal voorbij, verborgen achter haar sluier.  In cairo zijn ze veel opener en vriendelijker.  Hier loopt 90% van de vrouwen gesluierd, en ik kan goed verstaan waarom.  Wie zich als vrouw niet deftig kleedt, en schouders of benen niet bedekt, wordt hier echt geen second gerust gelaten. Aangepaste kledij  dwingt respect af. zo simpel is het hier. Het is gewoon een andere wereld hier dan bij ons.  Heb hier drie dagen met lange mouwen rondgelopen (bij 40 graden).

Een wereld vol armoede ook trouwens. Bedelaars overal. Jonge mama in de metro met 2 jonge kinderen en een pasgeboren baby , ondervoed en ongezond, met vliegen in hun ogen en mond. echt schrijnend.  kleine kinderen, een jaar of 3-4, alleen op straat , ze proberen pakjes zakdoeken te verkopen.  Zijn beelden die blijven hangen... ik had mijn camera in de hand, maar kon er geen fotos van nemen.

En het verkeer is hier ook de moeite waard.  De regel is dat er geen regels zijn. Verkeerslichten dienen enkel ter decoratie, bij rood licht rijd iedereen door , en op 3 baanvakken staan mistens 4 rijen autos zig zag door elkaar.  Daartussen ook nog eens paarden en karren en ezels.  Om in te halen moet je claxoneren, om niet in te halen ook.  En de straat oversteken is hier telkens weer een spannend avontuur.  De truc is om vanaf de eerste stap vastberaden in rechte lijn naar de overkant van de straat te stappen en erop te vertrouwen dat de autos je wel zullen ontwijken.  wie aarzelt , pakt de schrik van zn leven.

De eerste dag zijn we op zoek gegaan naar een goede hostel, en dat bleek niet zo simpel.  Oude vieze kamers voor belachelijk veel geld.  Welcome to cairo.  Uiteindelijk hebben we dan toch een super adresje gevonden... op de rooftop van een oud koloniaal huis was een guesthouse gebouwd met leuke kamertjes en terassen met planten, voor een heel interessant prijsje (5 euro per nacht).  Leuke mensen, leuke sfeer ... en een indrukwekkend uitzicht op de skyline van Cairo.

We hadden maar 3 dagen, maar we hebben er alles uitgehaald.  Eerste dag te voet de stad verkend. Te beginnen met een geimproviseerd ontbijt in 'Ezbekiya gardens', een woeste verwilderde stadstuin.. had echt iets weg van een jungle.  Daarna de church of st George  en de Roman Tower in 'Coptic Cairo' gaan bezoeken, dat is de christelijke wijk, en daarna naar Islamic Cairo naar de moskee van Amr-Ibn-al-As. Daarna naar de Nijl , en de kant van Giza.  Veel gewandeld en veel gezien die dag.  Hierbij nog even big up aan Manu, die duidelijk de ganse Lonely Planet van buiten had geleerd en ons overal tekst en uitleg bij heeft gegeven, en perfect de weg wist te vinden in dit doolhof van straten.  We hadden ons geen betere gids kunnen wensen.

savonds met de mannen op zoek naar de enige bar in cairo die alcohol schenkt tijdens de ramadan.  een pintje kost dan wel het dubbel als anders, maar het heeft gesmaakt.   Cairo by night is trouwens ook iets helemaal anders als by day.  Overdag zie je maar 1/4 van de mensen op straat, winkels zijn dicht door de ramadan, iedereen ligt te maffen , sommigen werken wel maar je krijgt bijna niks gedaan want iedereen is cranky door de honger.  Maar savonds na hun Fathar (als ze gegeten hebben) begint de kermis.  Dan zie je iedereen buitenkomen, overal mensen op straat , een drukte van jewelste in de metro , op pleinen en in coffee houses.  Het is nog erger dan de Meir op de eerste dag van de solden. Echt een zottekot !

Dag 2 zijn we de piramides van Giza gaan bezoeken.  In onze hostel boden ze ons deze trip aan voor 360 egyptische pond,  vervoer naar ginder + gids + ritje te paard enz.  Maar Nath en ik hebben daar vriendelijk voor bedankt en de trip volledig op onszelf gedaan... heeft ons 110 pond gekost .  De piramides waren wel indrukwekkend, echt knap hoe men dit ooit gebouwd heeft in een tijd dat er van kranen en trucks nog geen sprake was. We hebben ook een stukske door de woestijn gegallopeerd op een semi-arabische volbloed.

In de namiddag zijn we de markt gaan bezoeken... niet de toeristische markt, maar wel de kleine marktjes in de nauwe steegjes waar enkel de locale bevolking komt.  We zijn daar dan ook niet onopgemerkt voorbijgegaan.  Ik wou wat fruit kopen, maar de mensen daar zijn geen toeristen gewoon en spreken echt geen engels, dus gelukkig dat Nath een beetje arabisch spreekt.  Ben uiteindelijk toch met een paar lekkere appels en peren naar huis gegaan.  Heb daar ook de gekste kraampjes gezien... kraampjes met enkel rugzakken, of enkel afstandsbedieningen, .. en de slager hangt zn vlees gewoon buiten.  En ook hier weer overal vuil op straat.  een paar meter naast een prachtig bloemenkraam lag een enorme stinkende vuilnisbelt.

De laatste dag hebben we niet veel meer gedaan, we wouden nog graag een museum gaan bezoeken maar dat was dicht, dan zijn we maar gaan dineren in een fancy boot-restaurant op de Nijl.  S 'avonds naar de vlieghaven want mijn vlucht naar Bangkok wacht ...