roadtrip part 1 - Sidemen & Klungkung

30 september 2010 - Klungkung, Indonesië

*tsjak* .... dat was het geluid van de knoop die da just werd doorgehakt.

Ik heb het hier nu wel weer gezien in Kuta, en ben toe aan wat afwisseling.  Hoog tijd om aan mijn roadtrip te beginnen.. Mijn plan is het volgende : van Kuta naar het oosten, daar eerst een vulkaan beklimmen, dan verder doorrijden naar de oostkust om daar te gaan duiken, dan langs de kustlijn helemaal naar het Noorden en van het noorden recht naar het binnenland van bali afdalen door berggebied, en van daar naar het westen rijden voor nog een laatste week surfcamp aan de westkust , tegen 16 okt terug naar Kuta te gaan voor een laatste feestje .. en op 18 okt mijn vlucht naar Thailand.

29/9

ik vertrek naar Sidemen.. een klein dorpje aan de voet van Mount Agung .  de weg naar ginder verloopt vlot , echt makkelijk gevonden , ik was er op amper 2u tijd.   Onderweg prachtige panoramas gezien.. rijstvelden, weelderige groene planten en bossen, prachtige bloemen en beekjes langs de kant van de weg.  Na elke bocht valt mijn mond meer en meer open van verbazing, en ik rijd op den duur nog maar 10 km per uur om maar niks van dit moois te moeten missen.

Sidemen zelf is een superrustig plekje .. je ziet hier amper toeristen.  Als ik voorbij kom gereden gapen de mensen mij aan alsof ik een buitenaards wezen ben.  Iemand met rood haar hebben ze hier dus nog nooit gezien.  Echt grappig, ik zie soms mensen echt alles laten vallen, en de rest van de familie roepen om snel te komen zien. Hier in Sidemen geen grote hotels, geen supermarkten, geen bankcontact, geen apotheek, no nothing, niks.  Zelfs een deftige warung (eettent), met tafels, stoelen en een menukaart, is hier moeilijk te vinden .. er zijn er maar twee.  De rest zijn kleine locale hutjes waar je ik-weet-niet-wat-maar-het-is-pikant op je bord krijgt.  En nog speciaal aan deze plek : mensen wassen hun eigen gewoon in de beek aan de kant van de weg. Dat blijkt hier de normaalste zaak van de wereld te zijn.  mss morgen ook eens proberen ? :-)

Ik vind uiteindelijk een mooie guesthouse met een mooi klein kamertje midden in een prachtige exotische tuin met bloemen en fonteintjes met waterlelies en keiveel vlinders. en met een adembenemend uitzicht op de achterliggende vallei met rijstvelden.. echt breath-taking-beautifull.  En ook nog leuk aan deze kamer .. de badkamer is buiten in openlucht,  ook weer eens iets anders.  Sta je lekker te douchen in het gezelschap van een paar slakken, een kolonie gigantische mieren, een gecko, een grote spin, en een kip die op de muur gesprongen is.  Mijn nieuwe vrienden.  De muggen by the way zijn hier ook enorm!  echt dikke vette gemene bloedzuigers.  Gelukkig hangt er een muskieten net, maar het is helaas niet helemaal mosquito-proof.  Ik begin te knutselen met plakband en sleutelhangers om de gaten te dichten.  En voor ik ga slapen doe ik nog een laatste patrouille ronde om te zien of er geen muggen in mijn kamer zijn binnengedrongen.  Met de handdoek in de hand sta ik klaar, en roep " vriend of vijand ! " tegen elk gevleugeld insect dat voorbijvliegt.  Wie zich niet kan identificeren gaat eraan.

De volgende dag rijd ik naar Klungkung, de dichtstbijzijnde stad op ongeveer 15 km van Sidemen.  Klungkung heeft een rijk verleden, het was de vroegere koninklijke hoofdstad van de Gelgel dynastie, ten tijde van de Nederlandse bezetting.  OK, tijd om wat cultuur op te gaan snuiven dus...  Ik bezoek Kerta Gosa (het justitiepaleis), Bale Kambang (het drijvende paviljoen), en het Klunkung museum.  Het museum was gene vette, met uitzondering van 1 ding : 'De Deli Courant' , de Balinese krant van 1908 volledig in het Nederlands.  Interessant om die artikels eens te lezen, zowel over politiek als over allerhande onderwerpen zoals "De overwerkte maag".  Een koppel japanners heeft opgemerkt dat ik ondertussen al een half uur in die oude gazet zit te lezen en begint fotos van mij te nemen.  Ik zit daar dan ook op een antieke stoel met een antieke krant waar ik volledig in aan het opgaan ben.

Het Justitiepaleis was wel knap. Het is een open balie die in de 18de eeuw gebruikt werd om geschillen bij te leggen en straffen op te leggen.  Niet zo maar een rechtbank, maar die op het hoogste niveau.  Drie Brahmanen moesten vonissen vellen over rechtzaken waar men op lokaal niveau geen oplossing voor vond.  Het dak staat vol met muurschilderingen met afbeeldingen van de folteringen die de schuldigen moesten ondergaan.  Meestal werd je gestraft door een god die vuurspuwt of een 7-koppig monster dat mensen opeet.

Het drijvend Paviljoen staat in het midden van het complex en is omgeven door water en waterlelies. Je moet over een bruggetje wandelen om er te geraken.  Hier zat de koninklijke familie te chillen ten tijde 1900.   Vervolgens loop ik nog wat rond in Klungkung en doe wat inkopen want in Sidemen kan je honger lijden na 22.00 .. dan is alles onheroepelijk dicht en is er geen kat meer op straat.

In mijn guesthouse kan ik ook een trip regelen om de Mount Agung te gaan beklimmen, dat is de hoogste vulkaan van Bali, 3140 m, en Sidemen ligt er maar een steenworp vandaan.  Maar heb wel een nadeel .. ik ben alleen en het is laagseizoen... dus de prijs is belachelijk duur voor mij alleen.  800 000 rupiah = 65 euro.  En in groep betaal je maar de helft.  Ik vind uiteindelijk toch een gids die mij wel voor een schappelijke prijs naar boven wil brengen. Om de kosten te drukken gaan we niet met de wagen maar met de brommer naar het vertrekpunt.  Om 1.30 snachts vertrekken .  Maar de weergoden zitten niet mee ... heel de dag is het droog gebleven, maar om 1.00 snachts begint het ineens te regenen, nee gieten,  echt met bakken valt het eruit !  We kunnen dus niet anders dan de trip cancellen, want door deze zondvloed ga ik echt niet met de scooter door.

De volgende morgen regent het nog steeds.. ik word er iets of wat slecht gezind van en ik besluit dat het beter is om drogere oorden op te zoeken.  Dus zak gepakt en hop, terug naar de kust !  Onderweg regen, regen, en nog meer regen.  Als een verzopen kieken stop ik onderweg ergens in een warung.  Er stranden nog andere reizigers.  Een australische dame komt net van Amed en ze zei dat het daar droog was, dat is hoopgevend.  Ik blijf daar tegen wil en dank bijna 2 uur zitten, gevangen door de regen.  En het begint laat te worden.. als ik nog voor het donker in Amed aan wil komen moet ik eigenlijk nu wel gaan vertrekken.  Dus ... regen of ni ... ik ben er mee weg.

Uiteindelijk bereik ik nog net voor het donker Amed, en vind bijna direct een mooi kamertje voor een mooi prijsje, en ik regel ook ineens al nen duik naar het scheepswrak van de Liberty de volgende morgen ... mission completed .

Foto’s

2 Reacties

  1. Kim Persoon:
    8 oktober 2010
    Michie!!!!!!

    Ik wou net komen klagen dat je je blog moest aanvullen. Maar 't is gebeurd :) En oooooooooh, het klinkt allemaal zo fantastisch mooi! Vriend, vijand :D Zalig!
    Maar amai, uw Bali avontuurke begint ook zwaar in te korten. Ik wou zo erg dat ik live verslag kreeg! Zo ergens in een warungeske, met een pikant Balinees schoteltje en een paar stevige Arakskes om af te sluiten! Ik heb ondertussen "The Best of UB40" en Guns 'n Roses gekocht. Muziek houdt me toch wa langer in de stemming! Wiebel wiebel in the Reggaebar!
    Ho mie, een dikke knuffel en echt, ik mis u. Geniet vollen bak, en voor mij bij :)
    Kim xxx
  2. Michèle:
    9 oktober 2010
    ha kimmeke! .. ge gaat straks veel te lezen hebben zenne .. want ik zit momenteel in de bergen in Bedugul , en het is hier aan ht regenen, ni normaal . Ik ga sebiet het record aantal uren internet-cafe verbreken, en een fameuse inhaalbeweging doen wat mn blog betreft. Morgen vertrek ik naar Medewi .. terug de zon opzoeken, en volgens de surf-forecast :glassy waves :-))

    groetjes,
    Mich