Santa Marianita, Ecuador 21-25 oktober 2016

Op 8 uur van Quito ligt Manta, een kuststad, de 3de grootste van Ecuador en de tweede grootste haven na Guayaquil. Zo´n 15 km naast Manta ligt een klein gehucht dat Santa Marianita heet, een vissersdorpje met een handvol hotels. De weinige restaurants hier sluiten als de zon ondergaat, er zijn 1 of 2 bars die soms nog open zijn naar gelang er volk is die avond of niet. Hier is geen wasserij, geen dkter, geen supermarkt, de electriciteit valt dagelijks uit en water moet je hier prive aankopen en per tankwagen laten leveren. Hier zijn een paar tienda's (winkeltjes) waar je rijst, eieren, meel, conservenblikken, frisdranken en een toog vol snoep kan vinden. Vers fruit en groenten hebben ze hier niet (!!) .

Het hart van Santa Marianita is het voetbalveld waar menig Ecuadoriaan zijn avonden slijt, zowel mannen als vrouwen spelen hier voetbal. En opmerkelijk, als de stroom uitvalt, blijven daar de lichten wel branden.. kwestie van prioriteiten stellen, zeg maar. Een andere zeer geliefde avondactiviteit is zingen. Wie een stem heeft moet zijn buren hiervan laten meegenieten, wij horen onze buurman vaak tot laat in de nacht zijn burgelijke plicht vervullen.

En toch is dit boerengat, tot onze verbazing, peperduur om te overnachten. De goedkoopste kamer die we konden vinden was 27 dollar per nacht, een bamboehut met koude douche, bij de sympathieke Inge (yep, een belgische) die hier een supercool huis heeft gebouwd en 4 kamers verhuurd. De standaard prijs voor een kamer in Santa Marianita ligt rond de 50 - 70 dollar per nacht (!!) en meer. Waarom dan nog langer hier blijven in dit peperdure boerengat... zal ik u even rap vertellen.

Dit is de vetste kitespot die ik in lange tijd gezien heb. Een halfronde baai met aan de zuidelijke kant een pointbreak met super cleane golven en aan de andere kant van de baai alleen zand en botervlak water . Dit is de Pacific en het water is hier lekker warm, de wind gaat klokvast aan tegen de middag en is super constant. Santa Marianita ligt omringd door duinen die een sterke thermiek veroorzaken. Op bleubird dagen kiten we hier met de 7-9m , en zelfs op bewolkte dagen komt de wind nog genoeg door voor een 10-12m sessie met het waveboard. Voila, dat is nu een goede reden om te blijven.

We trekken onze stoute schoenen aan, stappen een kast van een huis recht op´t strand binnen en vragen of ze hier een paar vrijwilligers kunnen gebruiken voor een maandje. De eigenaar blijkt ook een kiter te zijn, bood ons een pintje aan en kort daarna was´t geregeld. :-) Vanaf 1 nov kunnen we hier beginnen, 5 dagen van 5 uren werk per week in ruil voor gratis eten en onderdak, dagelijkse kite sessie in de namiddag, ... exactly what we need.

Gezien dat onze ´job´pas binnen een week begint, hebben we nog even tijd om een andere plek te gaan bezoeken. We laten onze kitespullen bij onze nieuwe chef achter en springen licht gepakt op de bus naar Montañita.