Quito, Ecuador 18 -20 okt 2016

18-20 oktober / QUITO

Exact een maand dat we ons koud en dierbaar Belgie achtergelaten hebben voor warmere oorden. Deze winter geen skipistes en backcountry, geen glûhwein en bratwurst, en geen sneeuw voor de deur wegscheppen. Wij gaan een half jaar door Zuid en Centraal Amerika reizen, te beginnen in Ecuador. :-)

Brussel - Quito, dat begint met een kort vluchtje van Antwerpen naar Amsterdam als opwarmertje. 50 min over de Zeelandse kust vliegen waar we de Oosterschelde en al onze favoriete kitesports vanuit birdseyeview konden bewonderen, super cool... net een live versie van google-maps. Daarna kwam het echte werk, Amsterdam- Quito .. 12 hours straigth, en 6 uur terug in de tijd reizen.

Na een eeuwigheid dan eindelijk terug vaste grond onder de voeten, 2 zombies met veel te veel bagage (2 rugzakken + 2 kitebags : mini-me 1m40 en mini-Marco 1m80), allebei nog halfgaar, mensen praten spaans enzo. helemaal nog niet klaar voor. Op een of andere manier krijgen we het dan toch voor mekaar om een sim card te kopen, een dure taxi rit van 20 dollar af te wimpelen en met onze 90 kg bagage op een local bus van 2 dollar te springen.

Backpackers hostels in Ecuador zijn verrassend duur eigenlijk, een kamer voor 2 kost al snel 40 dollar per nacht. Gezien dat wij nu terug officieel tot de categorie vrijwillig-werkloos-zonder-uitkering behoren is dat voor ons geen optie. Gelukkig is er nog Airbnb en wij belanden bij Seniora Graciela en haar kat die ons voor 9 dollar per nacht een warme thuis geboden heeft in hartje Quito.

Quito is een uit de kluiten gewassen stad op 3000m hoog in de bergen. Ik dacht dat de nabijheid van de bergen de stadslucht wel enigszins zou zuiveren, maar de lucht kleurt hier zwart van de roet en uitlaatgassen. Om die reden zijn we hier ook niet lang gebleven.

Een dagje het historisch centrum verkend. Geprobeerd om zo weinig mogelijk te ademen. En de volgende dag op zoek gegaan naar het middelpunt van de aarde, waar het water recht door de afvoer stroomt, je geen schaduw werpt op het middaguur, en een ei op een nagel kan laten balanceren. Al deze stellingen hebben ondertekenden naar waarheid getest en bevestigd.

Het is inderdaad zo, op de evenaar heersen vreemde krachten. Je weegt een kilo minder, en hebt minder weerstand, en het is ook onmogelijk om met gesloten ogen in een rechte lijn over de evenaar te stappen. Wij zagen anderen dit proberen en dachten, ach kan je niet ff geblinddoekt voetje voor voetje over een lijn lopen ? Maar toen we het zelf probeerden bleek het even moeilijk te zijn als over een slackline te lopen. Zodra je je ogen dicht doet, voel je de krachten van de 2 polen trekken en duwen en je valt er gewoon direct af.

En we hebben nog iets bizar gezien ... een ´schrunken head´... ja inderdaad, een gekompen hoofd. niet in plastik nee. EEN GEKROMPEN MENSENHOOFD. ongeveer nog zo groot als een mango, met alles nog erop en eraan, wimpers, wenkbrauwen, haar, rimpels en gelaatstrekken. super weird. Deze lag gelukkig in een kastje in een museum, maar diep in de jungle zijn er nog indiginous tribes die zich hier mee bezig houden. origineel kerstcadeautje misschien ? :-P

Gezien dat wij graag terug zouden willen kunnen ademen, en die 50 kg kitespullen ook niet voor niets meesleuren, leek het ons logisch om stinky Quito snel achter ons te laten en richting kust te trekken. Zon, strand, wind en water... that´s what we need.